Ben nereye adımı yazsam
nereyi göstersem parmaklarımla
orası şapkalar yüklü bir vagondur,
nerede daralmış görsem bir adamı
akşamın güzel buğusunda eli-ayağı tutulmuş
bir çiçeğe uzanırken utandığını görsem
işte iğrentim yayılıyor derim, işte sırtlanlar soluyor ellerimde
kuşlar çoktan kapamışlar tarlalarını.
O zaman bir üzünç aralığında - herkes gibi - başlar korkum.


Ey irin mutluluğu!

Ey durmayıp ağrıyan kemiği usumun!

Uğunursam beni hazdan delirten hayvanın ortasında
ben koşarken derelerde birikirse çocukluğum,
piçliğim birikirse sesimin o hıncahınç boşluğunda
coşkunun en sağlam atıyla geliyorum
sövgüm büyüyor, ağartıyor günümü.

TAN! Ölü bir keçiyle saçlarımı taramanın vaktidir
sarı bir bilincin ötesini ellemek istemenin
bir üzüm aralığındayız artık TAN!
savulun, çıplaklığım geliyor ardımdan.

yanılgı

En iyilerimizin sonu genellikle kendi ellerinden olur
sırf uzaklaşmak için,
ve geride kalanlar
birinin onlardan
uzaklaşmayı neden isteyebileceğini
bir türlü tam olarak anlayamazlar.

ayna ya da gölge meselesi

bir-ki

biri yuman biri körebe

kim
kime
dumduma

kim
ebe
kim
saklanan

kim
küsen
kim
görmeyen

yüzleşme

insan

babadan mı alır şeytanlığını anneden mi?

yoksa her ikisinden bir miktar mı

öyle de olsa yine biri mutlak baskın çıkıyordur heralde

peki insan sorgu günü bunu koz olarak kullanır mı

bence kullanır

bu denli korku yaşamadan neler yapıyorken insan

gerçekle yüzleştiğinde

kim bilir

neler

yapar

.

hayat gittikçe yaşanmaz bir hal alıyorken bu acele neye ?

büyüme; aklın varsa büyüme çocuk.

kirlenmeyen tek bir zerresi kalmamışken, oluk oluk kanlar akarken ve aslında yalnızca yeşil banknotluğa dönüşen insanların yaşadığı ve diğer tüm insanların en fazla yeşilçam figuranlığının akılda kaldığı kadarla yetineceği ve insanlığın paranoyalarına boyun eğdiği ve sonunda şizofren yalnızlıklara itilen uyuşuk beyinlerin hep erteledikleri ve aslında sizin zamanınızdan çalmakken tam da bu, bu acele niye?

koşma!

ya da koş

eninde sonunda boğulacaksın...

güç

"Yazın üç sütun üstüne kapkara haykıran puntolarla :
Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ..."