5 Nis 2010

hayat gittikçe yaşanmaz bir hal alıyorken bu acele neye ?

büyüme; aklın varsa büyüme çocuk.

kirlenmeyen tek bir zerresi kalmamışken, oluk oluk kanlar akarken ve aslında yalnızca yeşil banknotluğa dönüşen insanların yaşadığı ve diğer tüm insanların en fazla yeşilçam figuranlığının akılda kaldığı kadarla yetineceği ve insanlığın paranoyalarına boyun eğdiği ve sonunda şizofren yalnızlıklara itilen uyuşuk beyinlerin hep erteledikleri ve aslında sizin zamanınızdan çalmakken tam da bu, bu acele niye?

koşma!

ya da koş

eninde sonunda boğulacaksın...

Hiç yorum yok: